Meslek etiği, iş dünyasının günümüzde üzerinde durduğu konulardan biri haline gelmiştir. Meslek hayatında karşılaşılan etik sorunların çözülebilmesi için bir mesleğin kendi içerisindeki ilke ve kurallarının tanımlanması gerekir. Bu tanımlama da meslek etiği çerçevesinde yapılır. Ancak bu ilke ve kurallar sadece çalışanların değil, aynı zamanda işveren ve iş ortaklarının da sorumluluk ve yükümlülüklerini açık bir şekilde ifade etmelidir. Söz konusu ilke ve kuralların tanımlanmaması; neyin yapılacağı ya da yapılmayacağı, neyin isteneceği ya da istenmeyeceği, neye sahip olunacağı ya da olunmayacağının bilinmemesi anlamına gelir. Tüm bunları dikkate aldığınızda, aynı meslekten bireylerin etkili iletişim kurmasını, meslek etiğinin bir gereği olarak düşünebilirsiniz.

İletişimin pek çok tanımı olmasına rağmen en basit hali ile iletişim; belirli amaçlar kullanarak duygu, düşünce ve bilgilerin karşılıklı aktarılma sürecidir. İnsan, var olduğu günden bu yana farklı araçlarla iletişim kurmaya çalışmıştır. İlk başta beden diliyle, el ve kol hareketleriyle, jest ve mimiklerle, duman ve taklit seslerle iletişim kurarken teknolojinin gelişmesiyle telgraf, telefon, gazete, radyo, televizyon ve internet gibi araçlara başvurmuştur. Yeni iletişim araçlarının devreye girmesiyle insan; küçük gruplar veya kitlelerle daha pratik ve hızlı iletişim kurmaya başlamıştır.

İletişim kurmak; nefes almak, yemek yemek, su içmek gibi insanın en temel ihtiyaçlarından biridir. Ancak bu durum, özellikle şiddete dayalı iletişimde olduğu gibi, kurulan bütün iletişim şekillerinin doğru ve etkili olduğunu göstermez. İnsanın, çevresiyle etkili bir iletişim kurup sağlıklı, başarılı ve mutlu bir hayat geçirmesi için (önyargısız dinlemek, empati kurmak, farklılıklara saygılı olmak gibi) dikkat etmesi gereken kurallar bulunmaktadır.